Hoe je van een volle werkweek ineens mag gaan zitten ‘genieten’ met je voetjes omhoog.
Een kijkje in mijn hoofd.
Overvloed: ik vind het heerlijk én ik bespeur nogal wat tekortgedachten bij mezelf. Ik ben 37 weken zwanger en geniet dus heerlijk van mijn zwangerschapsverlof. Maar van mijn werkzaamheden als ZZP-er en mijn baan in loondienst naar ‘overleven met 40 graden’ is toch echt iets anders. Ik zei al dat ik van overvloed houd. Het is iets waar we in onze programma’s bij BE YOUR FLOW aandacht aan besteden: overvloed en tekortgedachten. Ik bespeur genoeg tekortgedachten bij mezelf op dit voor mij nieuwe thema! Want hoe doe je dat eigenlijk? Genieten van niks doen terwijl je graag bezig bent. Hoe kun je jezelf ‘nuttig’ voelen als je niets hoeft te doen en iedereen je vraagt of je het nog een beetje volhoudt?
Ik zeg je eerlijk. Ik moest wennen aan zwanger zijn. Vooral de lichamelijke veranderingen die het met zich mee brengt. Ik heb stap voor stap mogen wennen aan een lijf waar van alles in gebeurt, wat rust nodig heeft, maar zeker ook wat zich anders vormt. Tot een aantal weken geleden schrok ik als het ware steeds opnieuw van mijn lijf als ik in de spiegel keek. Mijn lichaamsbewustzijn groeide niet met mijn lichaam mee. Ik kan nu met trots zeggen dat ik er aan gewend lijk te zijn, en nu is het bijna voorbij. Jammer eigenlijk. Dus ja, ik houd het nog prima vol. Ik geniet zelfs van de bijzondere ervaring die ik heb door mijn veranderende lijf. Of anders geformuleerd: mijn veranderende lijf waar ik van ben gaan houden. Maar het ‘niets’ doen is iets waarvan ik dacht er goed in te zijn. Alleen dus blijkbaar voor een afgebakende periode (op de dag). Waarom zou ik me eigenlijk zo graag nuttig willen voelen? Om nog iets zinvols bij te dragen aan ‘de maatschappij’? (Wat dat ook moge zijn). Ik creëer een kind, dat is vast best ‘nuttig’. En waarschijnlijk is dit altijd mijn mechanisme geweest. Als ik tijd voor mezelf kon creëren; eerst nog even iets voor een ander willen doen.
Ongelofelijk hoe je gedachten met je aan de haal kunnen gaan. En je kunt je voorstellen: dat weet ik heus wel. Maar ik speel nu op een nieuw level en daar ken ik de regels nog niet zo goed. Dus word ik teruggeworpen op mijn oude, bekende repertoire. En dat zijn dus blijkbaar tekortgedachten aanmaken. Want “ik moet me wel ‘nuttig’ maken”, “stilzitten is zonde” of “ik kan dit nog best even doen”. “Geef maar aan mij hoor, dat doe ik wel, ik heb toch niks te doen”. Dat ken ik inmiddels wel. Ik wil er ook anders naar kunnen kijken, vanuit overvloed. Ontmoetingen laten ontstaan, genieten van lekker eten en drinken, uitrusten, niets doen en daar totally fine mee zijn, genieten van huishoudelijke taakjes, douchen wanneer ik wil. Want dadelijk mag ik me nog hartstikke nuttig gaan maken, in mijn nieuwe rol als moeder voor onze zoon of dochter die binnenkort in ons leven is. Wat een rijkdom. Maar ook wat een rijkdom om niets te moeten. Zo kan het ook! Je mind is echt bizar.
Ik ben bezig met een 21 daagse Overvloed-challenge om mijn “relatie” met overvloed te onderzoeken en meer overvloed te creëren. Dat maakte me bij de start daarvan direct bewust van de tekortgedachten die ik dus blijkbaar heb over ‘genieten van mijn zwangerschapsverlof’. Mooi hoe zo’n challenge daaraan bijdraagt. Ook benieuwd hoe overvloed in jouw leven vertegenwoordigd is? En wil je aanhaken bij de challenge? Laat het me weten door me een berichtje te sturen of te reageren op dit bericht: ik voeg je graag toe aan de nieuwe groep die ik ga starten!
