Als je alles mag en durft: wat zou je dan doen?
Voor veel mensen een moeilijk vraag. Voor mij zelf ook toen hij een aantal jaar geleden aan mij gesteld werd. Wel een vraag die beweging brengt. Het geeft direct je verlangens weer; wat als jij je grootsheid leeft. En het laat je ook meteen je belemmerende overtuigingen zien; want waarom zou je iets niet mogen of durven?
Dromen zijn bedrog
Voor velen is dit waar. Ik leef de overtuiging dat dromen beweging brengen en je dichter brengen bij je bedoeling. Je bedoeling: de reden waarom jij hier bent, om te doen wat jij zo goed kan en zo graag doet. Ik droom mijn dromen als ik slaap en als ik wakker ben. Ik plan zelfs enkele dagen per jaar waarin mijn dromen centraal staan. Zo vaak als nodig is plan ik een hele dag vrij. En vaak op een dag dat ik eigenlijk werk, maar nu dus bewust kies voor ‘Wensjesdag’. Want zo heet mijn droomdag. Ik maak geen plan die dag, alleen dat ik die dag ruimte heb voor wat zich aandient. En dat is niet altijd zo maar heel vaak ook wel. Dit zijn voor mij heerlijke dagen. Buiten de lijntjes denken en acties plannen, maar zo lang mogelijk in de droommodus blijven. Dromen hebben dus een plek in mijn leven. Dromen zijn een mooi onderwerp van gesprek. Ik praat met anderen over dromen, hun dromen, mijn dromen, onze dromen. En hoe we daar dichter bij kunnen komen. Wat we kunnen doen om ervoor te zorgen dat we die dromen langzaam kunnen gaan vastpakken. “Je droom ontleden”, zoals een kikker bij biologie.
Het valt me altijd op dat er mensen zijn die vooral ‘haalbare dromen’ hebben. Sommigen hebben zelfs een sectie ‘haalbare’ en ‘niet haalbare dromen’. De niet haalbare zijn vaak nog groter dan de haalbare. De haalbare zijn vaak saaier, zo van: we mikken daarop en het lukt vast wel een keer. Maar wij kunnen het leven niet controleren of beheersen. De toekomst is nog nooit gebeurd dus waarom zou het niet kunnen lukken? Ik vind het mooi om ook over dat stuk van dromen met mensen te bespreken. Want wie zegt dat mijn ‘niet haalbare dromen’ voor mij niet haalbaar zijn. Of voor een ander niet haalbaar. En vaak ontstaat er dan een verwarring in ons hoofd. Want we hebben lange tijd de overtuiging geleefd dat iets ‘nou eenmaal zo is’ en door die gedachte voor mindfuck aan te zien is het ineens ter discussie gesteld. Zie hier: comfortzone is opgerekt! Automatisch gaan we ons proberen voor te stellen hoe het zou zijn als….. et voila! Droommodus: aan! Dan kunnen we weer verder met dromen.
Dromen is voor mij niet van grens naar grens maar juist voorbij die grenzen. Want zijn diezelfde grenzen niet gewoon door onszelf opgelegd om ‘maar gewoon normaal te doen’? Niet op te willen vallen? En werd dat vroeger ook tegen ons gezegd toen wij een mooie tekening maakten? “Nee, een blauw gezicht kan niet want dat bestaat niet”. Nou, moet je maar ’s opletten, had ik laatst nog! Dikke blauwe bult op mijn voorhoofd. Of die blauwe mannen met hun slagwerkact, die zijn er juist beroemd mee geworden. Sta jezelf ’s toe om grenzeloos te dromen. Droommodus: aan! Geniet ervan.
Binnenkort meer over een workshop die ik aan het ontwikkelen ben. Gaat helemaal over dromen! Wordt mooi! Zin om mee te dromen? Hou mijn site site in de gaten!