Is dat zo?
Of zijn we met carnaval de blije en speelse versie van onszelf?
Ik vier bijna elk jaar carnaval en ik moet altijd een beetje wennen op die eerste dag. Iedereen heeft zich feestelijk opgedoft en vaak gaat dat samen met veel kleur. Dat is op zich al opmerkelijk want mensen dragen die kleuren vaak alleen in de zomermaanden en tijdens zo’n soort feest. Ik vind het een verrijking voor het oog en ik word blij van al die kleuren om me heen. Waar je ook kijkt, steeds meer mensen zijn onderweg naar carnaval: te voet, op de fiets of in de trein. Iedereen kijkt dan nog een beetje ongemakkelijk om zich heen; zien ze me?
En dan gaan we los!
Zodra we beginnen of ‘erin zitten’ dansen we en zijn we zichtbaar blij. We praten veel makkelijker tegen andere mensen, ook de mensen die we vaag kennen van vroeger, uit de supermarkt of tegen totale onbekenden. Ik kom elk jaar mensen tegen die ik wel vaker gezien heb, nooit aanspreek en met wie ik juist dan in gesprek raak. Verrassende ontmoetingen zijn dat. Vaak is het ook de alcohol die maakt dat we losser zijn. Met carnaval lijkt iedereen ineens weer extra van blaasmuziek en Nederlandstalige nummers te houden. Mensen die niet vaak uitgaan genieten tijdens carnaval weer ’s van het uitgaansleven. Rollend naar huis!
Carnaval is het feest waarvan velen allang niet meer weten waarom we het vieren. Wat het met Pasen te maken heeft weet het gros ook niet. 4 of 5 dagen verkleden, onder de mensen zijn en meestal veel alcohol drinken: that’s it!
Ik denk dat iedereen van carnaval zou kunnen houden en toch vind ik het ook soms lastig. Want iedereen gedraagt zich ‘anders’ met die dagen, zo lijkt het althans. Met carnaval zijn er maar weinig mensen die vertellen dat het even niet zo lekker met ze gaat. Dat ze eigenlijk misschien wel carnaval vieren om iets te verdoven, zich in een andere wereld te storten. En ach, als het helpt waarom niet.
Eigenlijk is carnaval niet zoveel anders dan een uitbundige versie van de speelse en vrolijke kant van onszelf. Carnaval vier je samen. Laten we samen het leven blijven vieren, ook na carnaval. Zelf de slingers op blijven hangen. Genieten van het gezelschap van anderen en aandacht hebben voor elkaar. Nog ’s een gezellig muziekje opzetten thuis. En vooral de expressie die tijdens carnaval zo prachtig te zien is in de kleurrijke outfits doortrekken naar ons dagelijks leven. Het masker afzetten en die echte glimlach of wat dan ook laten zien. Want die echtheid is misschien wel net zo mooi als het masker van carnaval.
Allllllaaaf!!! Mooi verwoord!